‘Volg je droom…Van hier tot Tokyo’

Hans Nieuwenburg is oud-waterpolo-international en teammanager van het Nederlandse mannenwaterpoloteam. Hij is een man met een droom en een missie. Olympisch Kampioen waterpolo, dat is dé droom. In zijn eigen interlandcarrière is deze droom niet in vervulling gegaan. Dit is dan ook het punt waar de droom transformeerde naar een missie: Olympisch Kampioen worden met ‘zijn’ waterpolomannen. In Hans zijn blogpostserie met de titel ‘’Volg je droom…Van hier tot Tokyo’’ lees je over de weg naar de Olympische Spelen in Tokyo, waar de missie voltooid kan worden. Lees zijn eerste blog hieronder. Wil je op de hoogte blijven van nieuwe blogposts in deze serie? Houd dan onze socials in de gaten!

TedTalk

Het was ergens in juni van dit jaar op het terras voor het KNZB-Bad in Zeist. Ted Huijsmans, een van de vier keepers in onze selectie, wilde na de training van de Nederlandse waterpolomannen nog even ‘iets’ met me bespreken… Hij en zijn vriendin hadden net gehoord dat ze papa en mama zouden worden.
Voor vele stellen meestal een reden om de hele wereld bij elkaar te juichen. Ted (20) en Juul (bijna 19) moesten echter eerst even van de schrik bekomen. Juul was namelijk al 22 weken zwanger toen zij en Ted ontdekten dat sommige zaadjes een spiraaltje blijkbaar als een Escape-room beschouwen. Er was er in ieder geval één die de juiste uitgang – of ingang – had weten te vinden…

Groot geluk

Omdat het lang niet iedereen gegeven is een kind te krijgen, besloten ze hun toevalstreffer als groot geluk te omarmen. Gesteund door hun beider families zeiden ze tegen elkaar: ‘Laat maar komen! We gaan ervoor!’ Oké, er waren nog wel wat praktische puntjes…Dat de babykamer in allerijl moest worden klaargemaakt, was logisch. Maar eerst maar eens een huis zien te vinden waar ze met z’n drietjes zouden gaan wonen…
En oh ja, Ted wilde ondertussen ook ‘gewoon’ voor zijn kansen blijven gaan om in 2020 in Tokyo onder de lat van Oranje te liggen of anders wel in Parijs 2024. Eh…werk…geld…luiers…eten? Allemaal van latere zorg, zei Ted. Maar wel fijn als ik ook een beetje met hem mee wilde denken hoe hij dat allemaal zouden kunnen betalen, met slechts een bescheiden onkostenvergoeding van zijn club en het Nederlands team als vertrekpunt.

Voorbeeld

Zelden een TedTalk gehoord die me zó wist te raken. Voordat ik goed en wel ‘iets’ had kunnen meedenken, was Maeve al geboren. Op 2 augustus 2019. Negen (!) weken te vroeg…ook dat nog. Maar ook wel weer goed getimed, precies in de periode dat de mannen van Oranje even vakantie hadden. Nog veel belangrijker is het natuurlijk dat het goed gaat met Juul en Maeve! Ze mag deze week naar huis! En Ted? Die zorgt als een Superdadvoor zijn twee meiden. En ondertussen vervolgt hij zijn droom…waar hij zo’n tien keer in de week voor traint in Zeist, Zaandam en Gouda. Zonder salaris, een onzekere toekomst tegemoet. Maar wel een voorbeeld voor velen en zijn dochter in het bijzonder!

Als Maeve later groot is, hoeft ze alleen maar in de ogen van haar vader te kijken om te begrijpen dat je zonder bloed, zweet en tranen geen enkele droom – groot of klein – waar kunt maken. Of Ted uiteindelijk meegaat naar Tokyo of Parijs, is gelukkig niet aan mij, maar aan de bondscoach. We doen aan topsport, dus de beste spelers en keepers moeten mee, weet ik zelf als ex-international als geen ander. Niet de leukste spelers, de beste zoons of de liefste vaders, maar het beste TEAM. En – geloof me – ze zijn me écht allemaal even lief.

Vallen en opstaan

Maar áls we ons voor Tokyo kwalificeren en Ted zou niet worden gekozen om mee te gaan, dan nóg heeft hij wat mij betreft nu al een heel belangrijk steentje bijgedragen aan onze Olympische droom. Als concurrent/scherphouder van de andere keepers en als inspiratiebron voor deze en toekomstige generaties topsporters en waterpoloërs in het bijzonder.

Weg naar de top

De weg naar de top gaat nooit in een rechte lijn omhoog, maar altijd gepaard met vallen en opstaan, tegenslagen en gebeurtenissen die je niet had zien aankomen. De vraag is: hoe ga je er mee om? Stoppen met topsport? Of even slikken en weer doorgaan? Met de blik gericht op de 5 ringen en de rode stip aan de horizon, behoren ‘mijn’ waterpolomannen gelukkig tot de laatste categorie. Ted heeft dat in juni op het terras voor het zwembad in Zeist nog maar weer eens vet onderstreept. Zijn TedTalk heeft mij doen besluiten dat ik een percentage van mijn eigen boekingen in 2019 en 2020 ga inzetten voor de waterpolomannen op weg naar Tokyo. Ze kunnen namelijk allemáál – net als Ted – nog wel een extra steuntje in de rug gebruiken. Ik heb ook al een toepasselijk woord voor deze vorm van ‘persoonlijke sponsoring’ bedacht. Geen duwtje, kontje of zetje, maar een Tedje.

Hans Nieuwenburg
Samen met collega-oud-Olympiër Ed van Es teammanager van de Nederlandse waterpolomannen.