Tim fietst 500 kilometer op de handbike

Handbiker Tim de Vries is afgelopen oktober zijn fiets opgestapt en heeft maar liefst een aftand afgelegd van 500 kilometer in 2 dagen op de handbike. Dit deed hij om geld in te zamelen voor de Johan Cruyff Foundation. We zijn ondertussen iets meer dan een maand verder en wij vroegen Tim hoe hij er op terug kijkt.

Wat heb je precies gedaan eind oktober?

“We hebben ondertussen al aardige tijd te maken met COVID-19, waardoor eigenlijk al mijn doelen een beetje in het water zijn gevallen. De Paralympische Spelen en het WK gingen niet door, eigenlijk ging geen enkele wedstrijd door. Maar sporten en bewegen is in deze periode juist vele malen belangrijker geworden, omdat de algemene gezondheid ten goede komt mocht je besmet raken met het coronavirus. Dus vanuit die gedachte had ik wat ideeën bedacht waardoor ik mezelf ook een beetje uitdaging kon geven. En toen kwam eigenlijk het idee om in één weekend het ‘Pieterpad’ te fietsen, een beruchte wandelroute van 500 kilometer.

Daarmee wilde ik zoveel mogelijk geld inzamelen voor de Johan Cruyff Foundation en dan vooral voor de kinderen met een beperking. Dat is natuurlijk iets waar ik echt voor sta als Paralympisch sporter. En eigenlijk hebben we alles in best een korte tijd neergezet. Dus voordat ik het wist begon met de tocht van Groningen naar Limburg.”

Hoeveel geld wilde je er mee ophalen?

“Ja dat was wel grappig, we wisten namelijk niet hoeveel geld we konden gaan ophalen in zo’n korte tijd. We hadden het natuurlijk ook nog nooit gedaan, dus we dachten: ‘waar moeten we beginnen?’
We besloten om als eerst 1.400 euro als doel te stellen, maar na een dag of vijf zaten we al aan dat bedrag. Toen verhoogde we het doel naar 2.500 euro en daar hebben we hem eigenlijk op laten staan. Gedurende het weekend probeer je natuurlijk ook zoveel mogelijk mensen mee te nemen in je tocht. Ik kwam ook op de regionale televisie, ik stond groot op de NOS site en op nog wat nieuwssites verschenen artikelen wat toch de bekendheid van de hele tocht weer vergrootte.

Tijdens die rit bleven de donaties maar binnen komen. En uiteindelijk door alle aandacht die we er voor hebben gekregen is de teller opgelopen tot ruim 5.300 euro. Dat was natuurlijk ongelofelijk en ver boven het gestelde doel. En dit kwam dus allemaal ten goede aan de Johan Cruyff Foundation, maar het mooie is dat zij ook weer dat geld gebruiken om de KNWU (Koninklijke Nederlandse Wieler Unie) te helpen zodat zij bijvoorbeeld weer handbikes kunnen aanschaffen. Zo wordt de drempel lager voor kinderen met een beperking om op een handbike te stappen. Dus ik reed eigenlijk ‘direct’ voor de Cruyff Foundation en ‘indirect’ voor de KNWU.”

Je hebt al mooie prestaties op je naam staan, maar 500 km is wel even wat anders. Hoe is dat fysiek bevallen?

“Ik ben er wel echt achter gekomen dat mijn handbike is gebouwd om korte intensieve wedstrijden te rijden. Stijfheid en comfort zijn daarin natuurlijk wel belangrijk, maar dat was na zo lang fietsen wel echt een dingetje. Halverwege de laatste dag voelde ik gewoon dat mijn kont echt verschrikkelijk veel pijn ging doen en toen moest ik ook gewoon even uit de bike om een andere positie aan te nemen. Daar had ik mij misschien wel een beetje op verkeken, dat ik zo’n grote afstand op zo’n oncomfortabele fiets heb gereden. Wel moet ik zeggen dat het me mee viel met hoeveel power en energie ik uiteindelijk nog het einde heb bereikt. Natuurlijk heb je er opgegeven moment wel echt genoeg van en wil je graag finishen, maar fysiek kon ik het eigenlijk nog wel goed aan. “

Als dit fysiek nog te doen was, wat kunnen we dan nog meer van je verwachten?

“Momenteel ligt de focus volledig op de Paralympische Spelen, die gelukkig door gaat volgend jaar. Maar ik sluit zeker niet uit dat ik na de spelen, waar ik hopelijk met twee gouden medailles thuis mag komen, nog iets ga doen om opnieuw de kinderen met een beperking te helpen met sporten.
Misschien fiets ik wel naar Spanje, of doe ik een rondje Nederland. Een mooi voorbeeld vind ik Maarten van der Weijden toen hij de Elfstedentocht zwom. Hier werd hij in elk dorpje onthaald door heel veel mensen en heeft hiermee natuurlijk ook een aanzienlijk bedrag bij elkaar gekregen. Daar zit natuurlijk wel een enorme voorbereiding aan vast, echter lijkt het me wel mooi om zoiets nog te doen. Maar dus eerst focussen op de Paralympische Spelen komende zomer.”

Als kind heeft Tim een trampolineongeluk gehad waardoor hij zijn beperking heeft gekregen.
Maar hij heeft altijd een Olympische droom gehad en vindt het daarom heel erg belangrijk dat iedereen wel de kans moet ‘kunnen’ krijgen om plezier te hebben in de sport en ook de kans moet krijgen om iets kunnen bereiken. “niets hoeft je te beperken, het is maar wat je er mentaal mee doet”