Tim Coronel zijn ‘Once in a life time experience’

Velen zullen Tim Coronel kennen als autocoureur of als mede-eigenaar van Coronel racing samen met zijn broer Tom Coronel. Sinds 2010 rijdt Tim elk jaar de Dakar-rally en weet hij vier jaar achter elkaar te finishen. Op dit moment is hij nog druk bezig met zijn droom: het rijden van de Dakar-rally in een elektrische buggy. De afgelopen maanden heeft Nederland hem leren kennen als expeditielid in Expeditie Robinson. 17 november kwam dit avontuur helaas ten einde toen hij eruit werd gestemd door zijn mede expeditieleden. Wij zijn net als jullie benieuwd naar hoe hij dit avontuur heeft ervaren en stelden hem daarom een aantal vragen.

Wat was je motivatie om met Expeditie Robinson mee te doen?

Once in a life time experience. Ik houd onder andere van avontuur, uitdagingen, sportiviteit en het mentale aspect van het programma. Toen ik werd gevraagd stond ik natuurlijk wel in de stuitermodus om het thuis te vertellen, want mijn meisjes zijn helemaal gek van Robinson. Ik had het zelf nog nooit gezien, voordat ik wegging heb ik één aflevering gekeken, that’s it. Ik ben er lekker blanco in gegaan.

Hoe heb jij de expeditie ervaren? Voldeed het aan je verwachtingen, wat wel en wat niet?

Alles was eigenlijk boven verwachting. Het lekkere is dat je daar bijvoorbeeld niks hoeft te doen. Je hebt gewoon een leven hier en dat wordt daar een beetje uit elkaar getrokken. In Nederland moet je van alles. Op het eiland is het allemaal simpeler: je wordt in de ochtend wakker, je gaat lekker vissen, je gaat even een proefje knallen en je gaat vervolgens weer vissen en dat met allemaal leuke mensen. Eigenlijk een soort detox-vakantie. Natuurlijk niet denigrerend bedoelt maar ik vond de rust heel fijn. Ik had het helemaal niet zwaar, van alles heb je af en toe wat minder ja, dat hoort er nou eenmaal bij.

Had je van tevoren een bepaalde strategie bedacht om zo ver mogelijk te komen?

Nee… ja één ding: proeven winnen! Natuurlijk moet je in dat spel ook andere dingen winnen, maar ik ben daar de persoon niet helemaal naar. De strategie was dus eigenlijk heel simpel, als ik geen proeven won dan wist ik wel dat zij mij als sterke concurrent zouden kunnen zien en mij er daarom uit zouden gooien. Ik had dan ook maar één doel: proeven winnen, laten zien wie ik ben en wat ik wil.

Wat was je leukste moment aan je deelname aan Expeditie Robinson?

De eerste week. Hier ontstond mijn bondje met Thomas, Kalvijn, Kim en Roy. In de eerste week zijn dit ook nog echt je vrienden, dat gevoel had ik in ieder geval. Als ik hierop terugkijk dan vond ik dat het leukste. Daarnaast vind ik het superleuk dat mensen mij een keer hebben leren kennen als mens.

Wat voor impact heeft de Expeditie op je lijf gehad?

Ik ben lekker afgevallen. Mijn overtollige vetjes zijn weg! Al moet ik zeggen, voordat ik ging heb ik het er wel allemaal aan gegeten. Voor Dakar moest ik dat ook altijd. Ik ben een keer Dakar helemaal afgetraind ingegaan en toen heb ik mij zo ziek gevoeld dat ik dacht: dit doe ik nu eens anders. Ik had ervoor gezorgd dat ik goede reserves had opgebouwd zodat ik gewoon mijn ding kon doen. Ik heb mij niet zwak gevoeld. Je zit daar in een fantastische bubbel. Hoe je daar leeft, gewoon op een eiland, je hebt geen input van alle apps en telefoontjes…. Ik ben daar wel echt tot rust gekomen. Ik heb ook nog nooit zoveel geslapen, om half zeven gaat het licht uit en om vijf uur à half zes gaat het licht weer aan en dat is het.

Wat heb je het meest gemist tijdens de Expeditie?

Dat is mijn familie natuurlijk, de guppen.

Wat zou je toekomstige expeditieleden mee willen geven?

Jezelf zijn. Heel veel expeditieleden gingen zich voorbereiden op de Expeditie, maar daar komt eigenlijk altijd je eigen karakter en je fysieke gesteldheid naar boven. Het heeft geen nut om twee maanden van tevoren ineens te gaan traineren. Expeditie is Expeditie en je komt zover als je gegund wordt en zoals je in het leven staat. Dit is hoe ik het zie, daarom ben ik er expres blanco ingegaan om er meer van te kunnen genieten. Anders is je verwachtingspatroon te hoog. Geniet gewoon van elke seconde die je mag mee maken.

Zou je het nog een keer doen, mocht je de kans krijgen?

Als zij nu bellen, pak ik gelijk mijn tas!