Expeditie met… Wilco van Rooijen!

Expeditie met… Wilco van Rooijen!

Tijdens onze ‘Expeditie met…’ rubriek spreken wij onze sprekers over hun ervaring tijdens Expeditie Robinson of expeditie die zij tijdens hun persoonlijke leven hebben meegemaakt. Deze week hebben wij voor onze ‘Expeditie’ rubriek Expeditieleider Wilco van Rooijen gesproken. Wilco kent als avonturier vele hoogte- en dieptepunten. Hij is de eerste en enige Nederlander die op eigen kracht en zonder extra zuurstof de Explores Grand Slam voltooide.

Expedities

Wilco heeft veel zware expedities meegemaakt. Niet alleen de Mount Everest zonder extra zuurstof was een loodzware beproeving, maar ook de technische beklimmingen in de Alpen of reizen naar de Noord- en Zuidpool warend uitdagend en zeer inspannend. “Je verlegt steeds verder je grenzen, zo ook bij het beklimmen van de Mount Everest zonder extra zuurstof. Dit was een jongensdroom van iemand van tien jaar. Uiteindelijk lukt dat en ben je super blij en ongelofelijk trots, maar je bent nooit klaar als mens. Het beklimmen van de K2 was ook een droom die ik graag wilde verwezenlijken, een berg die 150 meter lager is maar zich nog steeds afspeelt in de ‘zone des doods’ en een stuk gevaarlijker. Tijdens deze beklimming werd ik geraakt door vallende rotsblokken. Mijn leven hing letterlijk aan een zijde draadje en als je de grens van controle passeert, dan wordt het echt heel erg eng. Bij zwaar werk hebben we altijd het idee dat het onder controle moet zijn. Dan is zwaar leuk, maar het moment dat zwaar out of control raakt vinden we het opeens niet meer leuk. Juist bij iets wat out of control is, ligt de grootste uitdaging en daar gebeuren de mooiste dingen. Iedereen heeft het altijd over de comfortzone verlaten, maar het moment dat je dan in de dangerzone komt, schrikken mensen terug. Ik ben dan juist opzoek naar die stap extra naar ongelofelijke dingen samen doen!”

Ervaring en voorbereiding

Op basis van ervaring bereidt Wilco zich op verschillende manieren voor op een expeditie. Vroeger dacht hij dat training hierbij het beste resultaat opleverde. Naar mate je ouder wordt weet Wilco dat het vooral belangrijk is om mentaal en zelfs op spiritueel vlak een overtuiging te hebben. “Je moet mentaal sterk aan de start staan, training is een soort basis. Zodra het moeilijk wordt (en dat wordt het je bent immers ambitieus) waar ga je dan de kracht vandaan halen? Zelfverzekerd zijn en veel ervaring helpt je op weg naar succes. Achter mijn bureau probeer ik vaak na te denken hoe ik het beste om kan gaan met die pijn tijdens een beklimming, maar tijdens een training kan je je veel beter inbeelden hoe die pijn voelt. Visualiseren en inlezen is heel belangrijk in je mentale voorbereiding, je kan het daarmee elke keer terugbrengen naar jezelf. Je vertrekt vaak met het idee dat je alle scenario’s hebt doordacht, maar uiteindelijk blijkt dat het dan net een scenario te zijnde je niet kende.”

Team

Een team is voor Wilco van wezenlijk belang tijdens een expeditie. Vanuit de buitenwereld wordt er vaak gedacht dat de bergklimmer het alleen doet of met degene met wie die klimt, maar Wilco weet dat dit wel anders is. “Je komt aan de start met een gedegen klimteam en je hebt op afstand een heel basiskampteam om je heen. Zij geven jou adviezen over de weersomstandigheden, medische zaken en ook de verslaglegging managen. Als je het moeilijk hebt, voel je de steun van het team doordat zij je dan proberen te motiveren. Je hebt dat team echt nodig met de beklimming, je moet alle issues achter je laten en de enige die je verder kunnen helpen zijn je teamleden. Positiviteit tijdens een beklimming is heel belangrijk, ook als het dan uiteindelijk niet lukt moet je dit met elkaar kunnen besluiten en nog belangrijker accepteren.” Nature dictates the rules

Coronavirus

Een expeditie en het coronavirus hebben verschillende overeenkomsten voor Wilco van Rooijen. “Tijdens een expeditie gebeuren er onverwachte dingen en dan kan je niet zomaar terugvallen op helikopter die je kan bellen, dit gebeurt ook tijdens de coronacrisis. Wij zijn eigenlijk heel erg verwend, we besteden veel uit en doen alleen waar we zelf goed in zijn. In deze tijd moet je je ook bezighouden met andere dingen, juist de menselijke factor is nu heel belangrijk. Je moet juist in deze periode doorvragen naar hoe iemand zich voelt. Ik denk dat we nu gedwongen worden om na te denken over de dingen die we doen, doen we de juiste dingen en doen we dingen die we leuk vinden überhaupt? Ik denk dat men nu oprechter is over bijvoorbeeld je financiële situatie, mensen zijn nu meer bereid elkaar te helpen. Je moet zelf je verantwoordelijkheid nemen voor je eigen problemen. Voor de crisis gingen we dit vaak uitbesteden, nu zijn we meer aan ons zelf overgeleverd. De reset van moeder natuur dwingt ons nu om stil te staan en na te denken over de dingen die er echt toedoen. Niet nog meer versnellen maar vertragen! Het coronavirus zorgt ervoor dat je niet op de automatische piloot werkt maar moet nadenken over de stappen die we morgen moeten zetten.”

Toekomst

Wilco heeft vele ambities voor de toekomst. Voorheen waren dit ambities met een einddoel, maar nu zijn dit meer oneindige doelen. De kunst van het spelen van ‘the infinite game’. “Als je gepassioneerd bent met wat je doet ben je nooit klaar, achter elke bergtop ligt weer een andere bergtop. Ik ben gaan nadenken over hoeveel toppen ik nog nodig zou hebben. Ik heb toen wel tegen mezelf gezegd dat het niet meer gaat om het aantal toppen. Het gaat er juist om dat je mensen in beweging wil brengen en dat zij jouw droom en/of visie later zullen voortzetten. Je hoopt op deze manier iets bij te dragen aan de wereld. Ik ben erg gepassioneerd over Antarctica. Dit is een ongerept continent wat nog van niemand is tot 2048 dan verloopt het Antarctisch verdrag.

Droom

Mijn droom is dan ook dat mensen geïnspireerd raken door dit immense continent ‘terra incognita’. Dat zij ook weten wat de invloed van de mens bij de opwarming van de aarde is. Als dit continent wat 1.5 keer groter is dan Europa smelt (en dat doet het namelijk 6x harder dan onze wetenschappelijke modellen aangeven) dan stijgt de zeespiegel met 60 meter! Daarom werk ik al 10 jaar aan een auto op zonne-energie die kan rijden naar het einde van de wereld, de Zuidpool. Om internationaal onderzoek te doen. Inmiddels werkt er een heus studententeam aan de universiteit van Eindhoven aan deze droom. Een autonoom voertuig, zonder bestuurder wat onderzoek kan doen op de Zuidpool. Door het delen van deze kennis willen we een betere en slimmere wereld bouwen.”

Meer informatie over Wilco van Rooijen als spreker? Neem contact met ons op!