Drie vragen aan… Rob Kamphues!

Rob Kamphues neemt ons mee in zijn leven aan de hand van drie vragen.

Hoe ben jij in de autosport terecht gekomen?

Mijn vader nam mij mee op mijn tiende naar Zandvoort en dan zaten wij op de duinen met klapstoeltjes, lauwe sinas en wat kadetjes te kijken naar het circuit. Vanaf dat moment was ik helemaal overweldigd door de herrie van de auto’s, de kleuren en het spektakel. Het was één van mijn grootste dromen om zelf autocoureur te worden. Alles rondom het auto racen is erg spectaculair. De auto zelf maakt een enorm lawaai om bang van te worden, het gevaar rondom de autosport vond ik erg interessant.

Het is heel lastig uit te leggen waarom je voor een bepaalde sport kiest, meestal gaat je keuze uit naar voetbal. Ik heb zelf ook jaren lang gevoetbald, maar bij ons thuis was het ook de autosport. In mijn jeugd heb ik gekart op hoog niveau (dat kon je toen enigszins doen als je geen rijke vader had). Vanuit mijn militaire dienst spaarde ik en konden daar een paar kartraces van gereden worden. Beroepscoureur zou het voor mij niet helemaal gaan worden. Naast autosport had ik nog een passie voor optreden dat een stuk minder geld kostte. Hier is vervolgens mijn focus naar toe gegaan.

Wat is het grootste leermoment geweest in jouw sportcarrière?

Dat je niet altijd alleen maar iets moet doen omdat je ergens de beste in denkt te zijn, je kan ook ergens plezier in hebben. Ik wil graag heel goed zijn in alle dingen die ik doe. Het beste uit mijzelf willen halen. Misschien ben ik niet de allerbeste autocoureur, maar ik kan er in ieder geval wel naar streven om het beste uit mezelf te halen.

Autoracen is eigenlijk een hele aparte sport, het is namelijk de enige sport waarin geen enkel rustmoment zit. Daarnaast ben je aan het communiceren, nadenken over je banden en waar je een inhaal manoeuvre gaat maken. Je bent met heel veel bezig terwijl je eigenlijk alleen maar bezig wil zijn met je lijf. Dit heb ik ook in mijn professionele leven meegenomen. Ik heb goed leren multi-switchen; dat je heel snel verschillende taken kunt uitvoeren waardoor het lijkt alsof je het tegelijk doet.

Wat is jouw grootste blunder geweest tijdens het presenteren van een talkshow?

Een paar jaar geleden mocht ik aanwezig zijn bij een commercieel optreden. Door de drukte had ik het totaal niet voorbereid. Dat is heel slordig en dat moet je gewoon niet doen. Mijn manager belde nog en gaf aan dat ik er echt om zeven uur moest zijn, maar er was helaas veel file op dat moment. Mijn manager gaf toen aan dat de show echt om zeven uur begon, dus ik dan ook echt aan tafel moest zitten. Bij aankomst zou ik de papieren, die de dag van tevoren waren opgestuurd, nog even rustig doornemen. Vervolgens heb ik snel op het toilet de papieren doorgelezen en tegelijkertijd omgekleed. Na het lezen van de papieren dacht ik dat het ging over verzekeringen. Met twee grappen over verzekeringen zou ik me wel redden, dacht ik. Vervolgens is de laatste woord dat ik lees: ‘woningcorporaties’. Ik zat bij een heel ander optreden. Ik had me in de dag vergist, ik wist helemaal niks.

Toevallig heb ik twintig jaar geleden bij een bouwkrant gewerkt. Dit was wel echt een gigantische blunder, dit kan natuurlijk echt niet. Het zweet brak me uit. Ik heb me er uiteindelijk wel uit gered, dat maakt de blunder iets minder. Door de bouwkrant wist ik nog iets over woningcorporaties. Vervolgens opende ik met: “Laten we het eenvoudig houden, ik moet het aan mijn moeder kunnen uitleggen.” Met mijn goede geheugen kon ik nog wat opsommen over de woningcorporaties van twintig jaar geleden. Omdat ik precies uit intuïtie de goede vraag had gesteld heb ik mezelf gered uit deze gigantische blunder. Alleen als je even vergeet hoe ik me hier uit heb gered, is dit natuurlijk het aller ergste wat je kan overkomen. Gewoon de verkeerde dag voorbereiden. Gelukkig heb ik er wel van geleerd. Als ik morgen een congres heb, dan plan ik mijn middag vrij om het rustig door te lezen. Dan kom ik in ieder geval beslagen ten ijs.

Vragenvuur!

–Zoet of hartige snack?
Hartig, ik ben geen zoete kauw. Altijd hartig.
Guilty pleasure snack: Gehaktstaaf grandmeré (na drie happen heb ik altijd spijt).

–Altijd sporten in de sportschool of altijd zelf moeten sporten?
Zelf sporten natuurlijk, buiten kom op!

–Alles met de auto doen of nooit meer auto kunnen rijden?
Nooit meer met de auto kunnen rijden, als ik dan nog wel op het circuit mag rijden.

–Elke dag in je coureur pak lopen of nooit meer je coureur pak kunnen dragen?
Nooit meer. Uiteindelijk ben ik meer schrijver, maker, verzinner en verteller dan autocoureur.

–De zomer of de winter?
De zomer, lekker wandelen de bergen in en uitpuffen op een strandje.

–Sportieve vakantie of strand vakantie?
Sportieve vakantie en dan het liefst, lekker bergwandelen. Ik ben wel een luie bergwandelaar, drie berghutten en dan wil ik weer heel graag terug.

Meer informatie over Rob Kamphues als spreker? Neem contact op met SportsSpeakers.