Gerard van Velde begon zijn schaatscarrière op zesjarige leeftijd. Als zovelen werd ook hij geïnspireerd door zijn vader, die een voorliefde voor schaatsen had. Al jong kwam het talent van Gerard naar boven. Op zijn eerste Olympische Spelen in Albertville 1992 kwam hij 0,08 te kort voor Olympisch Goud. Hij werd vierde. Het duurde tot aan 2002 voordat hij weer een aansprekend internationaal resultaat neer zette. Gerard van Velde was zelfs tussen 1998 en 2000 gestopt! Toen de klapschaats zijn intrede deed in het schaatsen kon Gerard in eerste instantie niet met de klapper overweg. Hij besloot te stoppen met schaatsen, ook omdat de samenwerking met zijn toenmalige coach niet lekker liep en een nieuwe generatie sprinters zich aan diende. Na ruim anderhalf jaar keerde Gerard toch weer terug op de schaats, aangemoedigd door Rintje Ritsma. Gerard komt sterker terug dan ooit. Op het WK Sprint in 2002 wordt hij vierde en hij plaatst zich voor zijn derde Olympische Spelen. Op de Olympische Spelen van Salt Lake City kwam hij eerst uit op de 500 meter. Hij miste (weer) op een haar na de bronzen medaille en werd vierde. Een plaats in de ranglijst waar Gerard een abonnement op leek te hebben. Echter op de 1.000 meter rekende hij voor eeuwig af met het net niet imago. Hij werd overtuigend Olympisch Kampioen in een nieuw wereldrecord. Gerard van Velde stopte na een lange maar mooie carrière in 2008 met schaatsen. Tegenwoordig is hij coach bij Team Reggeborgh waarin hij zijn ervaringen deelt met de huidige topsprinters.

Als hoofdtrainer van Team Reggeborgh was Gerard op de Olympische Spelen Peking 2022 goed voor drie olympische medailles. Kjeld Nuis prolongeerde zijn titel op de 1500 meter en won een gouden medaille, Ireen Wüst schreef historie en won met een olympisch record een gouden medaille op de 1500 meter. Wüst won daarnaast ook brons op de ploegenachtervolging.