Esther Crombag werd op haar elfde van de ene dag op de andere volledig blind. Natuurlijk bracht dit voor haar en haar leefomgeving immense verwarring te weeg. Esther bleek gelukkig al op jonge leeftijd in staat de verwarring en frustratie die gepaard waren gegaan met het blind worden in te kunnen wisselen voor een nieuwe energiegevende missie. Zij besliste simpelweg dat haar leven niet het leven van een blinde, een gehandicapte zou worden. Esther studeerde Cum Laude als Meester in de rechten af en is docent rechten aan de universiteit. Daarnaast stopte Esther veel doorzettingsvermogen en energie in topsport. Vier maal werd zij Nederlands kampioen op de tandem in verschillende disciplines en miste op een haar na de Paralympische Spelen in Bejing in 2008.
Esther Crombag (Maastricht, 6 november 1974) werd op haar elfde blind. Ze ging naar de mavo, vervolgens naar de havo en studeerde sociaaljuridische dienstverlening aan de sociale academie. Vervolgens ging ze rechten studeren aan de Universiteit Maastricht. Ze slaagde Cum Laude en voltooide daarnaast in haar laatste studiejaar een opleiding als sportmasseur. De juriste werkt als universitair docent bij de inmiddels tot Maastricht University omgedoopte universiteit. Naast haar loopbaan ontdekte ze haar voorliefde voor wielrennen. Ze werd vier keer Nederlands kampioen tandem rijden op de onderdelen sprint en wegwedstrijd. In 2006 werd ze vierde bij het wereldkampioenschap op de 1000 meter sprint in het Zwitserse Aigle. Een jaar later miste ze op een haar na in Bordeaux de kwalificatie om deel te nemen aan de Paralympics in Beijing. In 2008 werd ze door de Limburgse Vrouwenraad en de lezers van Dagblad De Limburger uitgeroepen tot Limburgse Vrouw van het Jaar. Tegenwoordig combineert ze haar werk met het geven van lezingen. Vorig jaar schreef ze samen met Erik Knippenberg het boek Blind Vertrouwen over haar levensverhaal.
Esther is inzetbaar voor het geven van presentaties over doorzettingsvermogen, samenwerken, doelen stellen en ‘blind’vertrouwen. Haar doel bij het geven van een presentatie is om anderen zoveel mogelijk te laten ‘zien’ dat er beslist voor iedereen, gehandicapt of niet, kansen en mogelijkheden te over liggen. Op ieder denkbaar niveau. Dat is de rode lijn die in haar lezingen altijd terug te vinden is. Daarnaast is Esther in te zetten voor een tandemwielrenclinic waarbij zij als achterrijder kan fungeren.
